Πολυμέρειο Γενικό Λύκειο Ζαγοράς
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΟΛΥΜΕΡΗΣ.
Ένας από τους μεγαλύτερους ευεργέτες της Ζαγοράς και ολόκληρου του Πηλίου. Γεννήθηκε το 1857 και σε ηλικία δεκαεπτά χρόνων αποδήμησε στην Αίγυπτο. Χωρίς να έχει καταφέρει σχεδόν τίποτε, παρ΄ όλη την σκληρή δουλειά του κα- τά την δεκατετράχρονη παραμονή του εκεί, ξεκινάει στα 31 του χρόνια για την Αμερική. Εκεί ευ- δοκίμησε εξαιρετικά σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις κυρίως, δημιουργώντας μια τεράστια περιουσία.
Επανερχόμενος στην Ζαγορά το 1920, βαθύπλουτος πλέον, κατασκεύασε με έξοδά του μεγάλη δεξαμενή ανακουφίζοντας τους Ζαγοριανούς κάτοικους από το έντονο υδρευτικό και αρδευτικό πρόβλημα που υφίστατο και ανακηρύχθηκε γι΄ αυτό του το έργο "Μέγας Ευεργέτης" από την Κοινότητα Ζαγοράς.
Στην συνέχεια άφησε την μεγάλη του περιουσία στην Κοινότητα για να λειτουργήσει Γυμνάσιο, ορίζοντας υποτροφίες για του αριστούχους τελειοφοίτους του που θα συνέχιζαν ανώτατες σπουδές, για να λειτουργήσει νοσοκομείο και για να κατασκευαστεί λιμενοβραχίονας στην ακτή της Ζαγοράς, Χορευτό. Παράλληλα δάνεισε στο Ελληνικό κράτος 100.000 λίρες για να συνδεθούν με δρόμους τα Πηλιορείτικα χωριά. Μετά τον θάνατό του και σύμφωνα με την διαθήκη του, η δανειακή αυτή υποχρέωση του κράτους περιήλθε στην απαίτηση της Κοινότητος Ζαγοράς.
Ένας από τους μεγαλύτερους ευεργέτες της Ζαγοράς και ολόκληρου του Πηλίου. Γεννήθηκε το 1857 και σε ηλικία δεκαεπτά χρόνων αποδήμησε στην Αίγυπτο. Χωρίς να έχει καταφέρει σχεδόν τίποτε, παρ΄ όλη την σκληρή δουλειά του κα- τά την δεκατετράχρονη παραμονή του εκεί, ξεκινάει στα 31 του χρόνια για την Αμερική. Εκεί ευ- δοκίμησε εξαιρετικά σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις κυρίως, δημιουργώντας μια τεράστια περιουσία.
Επανερχόμενος στην Ζαγορά το 1920, βαθύπλουτος πλέον, κατασκεύασε με έξοδά του μεγάλη δεξαμενή ανακουφίζοντας τους Ζαγοριανούς κάτοικους από το έντονο υδρευτικό και αρδευτικό πρόβλημα που υφίστατο και ανακηρύχθηκε γι΄ αυτό του το έργο "Μέγας Ευεργέτης" από την Κοινότητα Ζαγοράς.
Στην συνέχεια άφησε την μεγάλη του περιουσία στην Κοινότητα για να λειτουργήσει Γυμνάσιο, ορίζοντας υποτροφίες για του αριστούχους τελειοφοίτους του που θα συνέχιζαν ανώτατες σπουδές, για να λειτουργήσει νοσοκομείο και για να κατασκευαστεί λιμενοβραχίονας στην ακτή της Ζαγοράς, Χορευτό. Παράλληλα δάνεισε στο Ελληνικό κράτος 100.000 λίρες για να συνδεθούν με δρόμους τα Πηλιορείτικα χωριά. Μετά τον θάνατό του και σύμφωνα με την διαθήκη του, η δανειακή αυτή υποχρέωση του κράτους περιήλθε στην απαίτηση της Κοινότητος Ζαγοράς.